Hendi portalVijesti iz regiona i svijeta na temu nauke i istraživanja, liječenja i rehabilitacije, intervjui, priče i događaji. Prenosimo samo vijesti vrijedne čitanja!
Reportaža prikazuje jedan od primjera pranja novca kroz Udruženja osoba sa invaliditetom u BiH. Nažalost, broj sličnih udruženja je velik, te baš zbog toga, udruženja rade za par svojih članova, dok ostatak članova nema obezbjeđena osnovna ljudska prava.
Pogledajte prilog Federalne TV i ostavite Vaš komentar.
Državni univerzitet u Ohaju proveo je istraživanje kako bi otkrio kako FES (funkcionalna elektrostimulacija ) biciklizam utiče na mišićnu masu kod ljudi sa povredom kičmene moždine. Rezultati istraživanja su ohrabrujući. FES biciklizam nije samo usporio atrofiju, već je značajno povećao mišićnu masu u nogama.
Studija je bila nasumično-kontrolirana ili RCT. RCT se smatra zlatnim standardom u kliničkim istraživanjima. U RCT-u, subjekti su nasumično raspoređeni u grupe. Jedna od grupa prima “standardni” tretman, dok druge grupe primaju tretmane koji se proučavaju.
U ovoj studiji, tretmani su bili FES izometrijske kontrakcije (FES-IC) i FES biciklizam (FES-CE). Za FES-IC, ispitanici su koristili stimulaciju da kontrahuju mišiće nogu bez pomicanja noge. Za FES-CE, ispitanici su koristili FES bicikl za ciklus od povećanja otpora 30 minuta, tri puta sedmično. Dvadeset šest pacijenata koji su imali povrede kičmene moždine između 4 nedelje i 15 sedmica ranije, nasumično su raspoređeni u jednu od tri grupe. Kontrolna grupa nije koristila FES, jedna grupa je izvodila FES izometrijske kontrakcije, a jedan je radio FES biciklizam.
Istraživači su pregledali ukupnu tjelesnu masu tijela (TB-LBM) i masu mršavog tijela donjeg ekstremiteta (LL-LBM). Mjerili su mišićnu masu pacijenata pomoću rendgenskih snimaka. Oni su uporedili početnu mišićnu masu pacijenta sa mišićnom masom nakon tri mjeseca, a zatim nakon šest mjeseci liječenja.
Rezultati su bili jasni. FES biciklizam je značajno smanjio gubitak ukupne tjelesne mase. Takođe, značajno je povećana masa tijela na donjem ekstremitetu.
Postoji sve veći broj dokaza koji podupiru upotrebu FES biciklizma za osobe sa paralizom. Izgradnja mišića je samo jedna od mnogih koristi od FES biciklističkog programa.
Čitavu studiju možete pogledati ovdje.
Električna stimulacija i tri slučaja u kojima su prohodali pacijenti nakon povrede kičmene moždine je trenutno udarna vijest na gotovo svim domaćim portalima. Postavlja se pitanje da li je to još jedna u nizu “moraš kliknuti” vijesti ili stvarno novi uspješan tretman liječenja. Evo nekoliko detalja o čemu se radi.
Vijest se oslanja na istraživanje koje već nekoliko godina sprovodi fondacija Christopher Reeve a čitav projekat nosi ime The Big Idea iliti Velika ideja. Fondacija Reeve je još 2014. godine otkrila neverovatno istraživanje o epiduralnoj stimulaciji u kojoj su četiri mladića koji žive sa povredom kičmene moždine djelimično oporavili uz dobrovoljne pokrete i sposobnost da stoje. Svaki učesnik je imao hroničnu potpunu povredu kičmene moždine, što znači da su bili potpuno paralisani ispod nivoa povreda i sa vjerovatnoćom da se nikad neće oporaviti. Bio je to veliki uspjeh uzimajći u obzir da Fondacija još od 1982. pokušava nešto napraviti na ovom polju.
Tokom godina Fondacija je uložila više od 138 miliona dolara u laboratorije širom svijeta kako bi ujedinila najsjajnije umove i ubrzala naučno otkriće. Zahvaljujući upornosti Fondacije Reeve, lijek za povrede kičmene moždine više nisu nemogući san, već realnost u nadolazećem periodu.
Najnovija vijest se pojavila nakon što su u magazinu Nature Medecine od 24. septembra, objavljeni rezultati koji su pokazali da je moguće uspostaviti izgubljene senzomotorne veze u kičmenoj moždini uz pomoć epiduralne stimulacije.
Vijest možete pročitati na hrvatskom ili bosanskom portalu ili pogledati u videu ispod.
Dodao bih još da je po svemu sudeći potrebno još mnogo godina da bi ova metoda zaživjela u praksi. Sa druge strane, već sada se epiduralna stimulacije ugrađuje u nekim zemljama trećega svijeta, što zbog velikog rizika nikome ne bih preporučio.
Naučnici su postigli veliki uspeh u lečenju paralize, tako što su komplikovanom genskom terapijom uspeli da paralisanim pacovima povrate veliki broj motoričkih funkcija.
Tim sa Kraljevskog koledža u Londonu koristio je gensku terapiju kako bi popravio oštećenja kičmene moždine kod pacova. Životinje su nakon lečenja uspevale da koriste udove i da se pomoću prednjih šapa hrane.
Istraživanje je još u ranoj fazi, ali su rezultati već veoma obećavajući i ohrabrujući da će jednog dana poništavanje efekata paralize biti moguće.
Kičmena moždina povezuje i nosi instrukcije iz mozga u ostatak tela.
Nakon njenog oštećenja, telo popravlja povređenu moždinu ožiljačnim tkivom, koje se, nažalost, ponaša kao prepreka za uspostavljanje novih veza između nerava.
Genskom terapijom pokušano je da se telu naloži da rastvori ožiljačno tkivo. Trebalo je da se ćelijama donesu nove genetske instrukcije, gen, kako bi telo uklonilo ožiljke.
Instrukcije su nosile naredbu za proizvodnju enzima hondroitinske sulfataze, a donesene su putem virusa. Konačno, pacovima je dat lek koji je aktivirao instrukcije.
Životinje su nakon dva meseca terapije uspostavile kontrolu nad prednjim nogama.
„Osim korišćenja prednjih nogu, otkrili smo dramatično povećanje aktivnosti u kičmenoj moždini, što ukazuje na uspostavljanje novih veza između nerava“, objasnila je Emili Burnsajd, jedna od učesnica istraživanja.
Prema podacima Svjetske zdravstvene organizacije, oko 250.000 do 500.000 ljudi pretrpi povredu kičmene moždine svake godine. Mnoge od ovih povreda su zbog uzročnika koji se mogu sprječiti, kao što su saobraćajne nesreće i padovi.
Povrede kičmene moždine često dovode do mentalnih poremećaja, sa procenjenom da je 20-30 procenata onih koji pokazuju simptome depresije.
Pored toga, i dalje postoje razne prepreke kojima se osobe sa invaliditetom suočavaju u modernom društvu. Na primjer, djeca sa povredama kičmene moždine će manje vjerovatno da pohađaju školu, a odrasle osobe sa povredom suočavaju se sa većom stopom nezaposlenosti.
Postizanje značajnog oporavka od povreda kičmene moždine je kontinuirani izazov. Međutim, u nedavnoj studiji koju su obavili Javier Ganz i kolege sa Univerziteta Tel Aviv u Izraelu, istraživački tim je predstavio obećavajuće liječenje upotrebom matičnih ćelija kod miševa.
Koriste humane matične ćelije oralne mukoze (hOMSC) ugrađene u matricu skele kako bi popravile povrede kičmene moždine.
Prethodno istraživanje je pokazalo da se hOMSC-ovi mogu indukovati da funkcionišu kao astrociti koji luče faktore koji imaju za cilj poboljšanje neuroprotekcije, rasta ćelija i diferencijacije.
Skele su još jedan ključni faktor koji obezbeđuje okruženje u kojem ćelije mogu proliferirati, prikačiti i diferencirati. U svom eksperimentu, istraživači su stvorili biorazgradivu, poroznu skelu iz jednakih dijelova kopolimera poznatih kao PLGS i PLLA.
“PLGA je izabrana da obezbedi fleksibilnost, dok je PLLA izabrana da obezbedi krutost”, rekao je Ganz u saopštenju za štampu.
Ganz i kolege su pretpostavili da kombinovanje hOMSC-a sa PLGA/PLLA skeletom omogućava pacovima da se oporave od povreda kičmene moždine.
Istraživači su otkrili da je 42 odsto pacova tretiranih hOMSCom moglo da podrži svoje zadnje udove i pokazalo je poboljšane sposobnosti pješačenja tokom prve tri nedelje.
Da bi se ispitao stepen ponovnog povezivanja u povrijeđenim područjima, istraživači su koristili tehnike kao što su slikanje tenzora disfunkcionalnog magnetnog polja i motornog potencijalnog potencijala (MPP).
Dok rezultati u ovom članku ne rešavaju probleme povrede kičmene moždine i onih koji su povezani sa njim, one pružaju obećavajuće metode koje potiču od potrebe za razumijevanjem mehanizama iza oporavka.
Međunarodno ispitivanje pokazalo je da transplantacija matičnih ćelija može da donese velike pozitivne promene za mnoge obolele od multiple skleroze, izjavili su lekari koji su učestvovali u toj analizi.
Rezultati međunarodnog ispitivanja pokazuju da ta transplantacija može da zaustavi bolest i ublaži simptome, prenosi BBC.
Procedura se sastoji u tome da se uništi imuni sistem pacijenta pomoću lekova za rak i sistem se zatim ponovo podigne pomoću transplantacije matičnih ćelija.
Nešto više od 100 pacijenata učestvovalo je u ispitivanju u bolnicama u Čikagu, SAD, Šefildu u Britaniji, Upsali u Švedskoj i Sao Paolu u Brazilu. Svi su oni imali multiplu sklerozu sa smenjivanjem perioda vraćanja bolesti i dugotrajnog povlačenja znakova oboljenja, odnosno remisije.
Privremeni rezultati objavljeni su na godišnjem sastanku Evropskog društva za transplantaciju kostiju i koštane srži u Lisabonu.
U ispitivanju su pacijenti dobijali ili terapiju lekovima ili transplantaciju matičnih ćelija terapijom HSCT. Pacijenti u grupi koja je primala transplantirane matične ćelije primetili su smanjenje onesposobljenja, dok su se simptomi pogoršali u drugoj grupi.
Posle godinu dana zabeležen je samo jedan slučaj vraćanja bolesti u grupi koja je tretirana matičnim ćelijama u poređenju sa 39 iz druge grupe koja je primala lekove.
Posle praćenja pacijenata u proseku tri godine, transplantacija nije uspela kod tri od 52 pacijenta (šest odsto), u poređenju sa 30 od 50 pacijenata (60 odsto) iz kontrolne grupe koja je tretirana lekovima, prenosi BBC.
Profesor Ričard Bert, vodeći istraživač na univerzitetu Nortvestern u Čikagu rekao je za BBC da su podaci “zapanjujući” u prilog transplantacije u odnosu na najbolje raspoložive lekove.
“Neurološka zajednica bila je skeptična oko ove terapije, ali ovi rezultati će to promeniti”, rekao je Bert.
U tretmanu se koristi hemoterapija da se uništi oštećeni imuni sistem i zatim se matične ćelije uzete iz krvi i koštane srži pacijenta ponovo ubacuju. Ove ćelije nisu pogođene multipla sklerozom i one ponovo i grade imuni sistem pacijenta.
Profesor Bazil Šarok, neurolog u bolnici Rojal Holamšir rekao je da su istraživanja još u prelaznoj fazi, ali ako se uzme to u obzir, da je ovo najbolji rezultat koji je video u bilo kom ispitivanju za multiplu sklerozu.
Lekari ukazuju da ovaj tretman ne odgovara svim pacijentima sa muliplom sklerozom i da proces može da bude težak, uključujući hemoterapiju i nekoliko nedelja izolacije u bolnicama.
Doktorka Suzana Kolhilhas rekla je da će transplantacija matičnim ćelijama HSCT uskoro biti priznata kao ustanovljen tretman u Engleskoj i da će tada prioritet biti da se osigura da pacijenti kojima to može da pomogne dobiju tu terepiju.
Multipla skleroza je hronična zapaljenska bolest centralnog nervnog sistema, a procenjuje se da od nje u Evropi boluje oko 700.000 ljudi, od kojih je oko 75 odsto žena.
U Srbiji od multiple skleroze boluje oko 7.000 ljudi.
Izvor:n1info
